۱۴۰۴
راحی !
دنیا اصلا جای قشنگی نیست
اما
هنوز بهار میشه و این یعنی امید ....
+ نوشته شده در دوشنبه چهارم فروردین ۱۴۰۴ ساعت 2:10 توسط راحی
|
درد
در آغوشم گرفت
و
زمزمه کرد : دیدی چطور گذشت ...
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و سوم دی ۱۴۰۳ ساعت 0:23 توسط راحی
|
۱۴۰۳ ...سلام
عیدت مبارک راحی 😊
ممنونم به خاطر سال ۱۴۰۲
حقیقتا خوب از پسش بر آمدی 👌
+ نوشته شده در شنبه چهارم فروردین ۱۴۰۳ ساعت 0:36 توسط راحی
|
ماه پشت ابر نمی ماند ...
من از آن تافته‌های جدابافته نبودم که هر توهینی را ببخشایم، اما همیشه در آخر کار آن را از یاد می‌بردم.
آن کس که تصور میکرد که من از او نفرت دارم چون می‌دید که با لبخندی صمیمی به او سلام می‌گویم غرق در شگفتی می‌شد و نمی‌توانست باور کند.
در این حال، بر حسب خلق و خوی خودش، یا بزرگواریم را تحسین و یا بی‌غیرتی‌ام را تحقیر میکرد، بی‌آنکه فکر کند که انگیزه من ساده تر از اینها بوده است:
«من همه چیز حتی نام او را از یاد برده بودم»
سقوطی/ آلبرکامو
+ نوشته شده در یکشنبه یکم مرداد ۱۴۰۲ ساعت 15:46 توسط راحی
|
سلام بر چهل سالگی !
عمرمون رفت رفیق
بغضمون بالغ شد !
عقلمون سخت گرفت
قلبمون عاشق شد
دیگه از گذشته ها هیچی توو حالت نیست
شمع ها رو فوت نکن تو چهل سالت نیست!
تو هنوزم عاشقی
عاشق و دیوونه
ظاهرت آتیشه
باطنت بارونه
تو هنوزم عاشقی حتی توو اوج شکست
عاشق پروازی نمیشه پرهاتو بست !
#رستاک
+ نوشته شده در یکشنبه هجدهم تیر ۱۴۰۲ ساعت 12:47 توسط راحی
|
ایمان
گاهی وقتها فقط باید
رها کنی
ببخشی
و رو به جلو حرکت کنی
آنکه باید برایت بسازد ؛ می‌سازد !
+ نوشته شده در چهارشنبه دهم خرداد ۱۴۰۲ ساعت 2:41 توسط راحی
|
اینجوریاست!
همیشه میگن : حرف و بنداز زمین ؛
صاحبش خودش برمیداره!
#شاهد از غیب رسید!
#😄
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و دوم فروردین ۱۴۰۲ ساعت 17:23 توسط راحی
|
برای خودتان دلسوزی کنید
ریشه ی تمام تاریکی های درون آدمی
حسادت افسار گسیخته ست.
و اون آدمی که ادعا می‌کنه حسادت در وجودش نیست ؛
تاریکترینه !
کاش آدما روزی بفهمند که اگر افسار بر حس حسادتشون
نندازند ابتدا خودشون در عذابند چون به هر نحوی
دائم در تلاش تخریب دیگرانند و بعد انکار خودشون !
کاش کمی برای خودشون دلسوزی میکردند و
انرژی شون رو در راستای ارامش زندگی شون
خرج میکردند.
+ نوشته شده در یکشنبه بیستم فروردین ۱۴۰۲ ساعت 14:34 توسط راحی
|